Karłowa forma berberysu o wys. do 0,8 m i podobnej szerokości. Krzew ma pokrój rozłożysty, nieregularny. Przyrost dość powolny. Posiada dekoracyjne liście, które mają barwę żółtą, przy czym najmłodsze, tegoroczne liście posiadają czerwoną obwódkę, która stopniowo zanika wraz z rozwojem liścia. Czerwone są również najmłodsze, tegoroczne pędy. Starsze liście mają barwę ciemnożółtą. Pędy pokryte są ostrymi cierniami dość gęsto umieszczonymi na gałązkach. Krzew kwitnie w V – VI drobnymi, żółtymi kwiatami o dość intensywnym zapachu, chętnie odwiedzanymi przez pszczoły i inne owady zapylające. Kwiaty są mało widoczne na tle żółtych liści. Z kwiatów tych powstają czerwone owoce, które zimą mogą być pokarmem dla naszych sprzymierzeńców ptaków. Roślina ta ma przeciętne wymagania glebowe. Dobrze rośnie na większości przepuszczalnych gleb ogrodowych zarówno zasadowych jak i kwaśnych. Unikać należy tylko miejsc z stagnującą wodą. Sadzić należy go na stanowiskach słonecznych, gdyż tam najintensywniej się wybarwi. Lubi podłoża umiarkowanie wilgotne, choć starsze krzewy suszę znoszą dość dobrze. Odmiana ta nadaje się do małych ogrodów sadzona pojedynczo lub w grupach. Uzyskujemy wówczas ładny akcent kolorystyczny. Może być wykorzystana również jako niski, obwódkowy żywopłot cięty lub naturalny (gęstość sadzenia co 30 – 50 cm). Krzew odporny na mróz I może być sadzony praktycznie w całym kraju. Odmiana ta w 2003 roku została wyhodowana w Francji w Pѐpiniere Jean – Pierrre Hennebelle w Boubers – sur – Canche.