Cercis canadensis
Judaszowiec kanadyjski to wysoki krzew lub małe drzewko o wysokości do 8 m i dość szerokiej koronie.
Najczęściej posiada pokrój drzewka o kilku pniach, ale można wyprowadzić go na drzewko z jednym, głównym pniem, odpowiednio formując. (Inne odmiany)
Judaszowiec kanadyjski posiada dość duże liście, sercowatego kształtu i pojawiają się późną wiosną. Krótko przed liśćmi na gałęziach, starszych konarach, a nawet na grubych pniach, pojawiają się bardzo dekoracyjne, motylkowate i bardzo liczne kwiaty o ładnym różowo-fioletowym kolorze. Główny okres kwitnienia przypada na początek maja, a zjawisko pojawiania się pęków kwiatów na grubych pniach nazywa się kauliflorią.
Niestety przy bardzo mroźnych zimach i spadkach temperatury poniżej – 20°C pąki kwiatowe, zawiązujące się w poprzednim roku marzną i krzew ten nie kwitnie. Te bardzo atrakcyjne kwiaty są miododajne. Z kwiatów powstają płaskie krótkie strąki. Judaszowiec ma przeciętne wymagania glebowe i dobrze rośnie na glebach próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, ale nie mokrych. Podłoże powinno być przepuszczalne. Jest drzewkiem, które wymaga zasadowego odczynu gleby i stanowiska słonecznego, ale zacisznego, osłoniętego od mroźnych wiatrów. Judaszowiec kanadyjski dobrze rośnie w zachodniej części kraju, gdzie znosi mroźne zimy. Młode egzemplarze warto okrywać na zimę, aby je zabezpieczyć.
Pomimo tego, jednak warto judaszowca kanadyjskiego wprowadzać do większych ogrodów, parków, a nawet zieleni w mieście. Gdyż jest jednym z najbardziej odpornych gatunków tego rodzaju. W Ogrodzie Botanicznym w Poznaniu rosną okazałe egzemplarze, z którego zostały zrobione zdjęcia. Judaszowiec kanadyjski w naturze rośnie w północnej i środkowej części Ameryki Północnej.