Krzew liściasty o interesującej budowie morfologicznej. Posiada niski, okrywowym i gęstym krzewem o wysokości do 60 cm. Rozrasta się na boki za pomocą rozłogów, pędów podziemnych, które wyrastają pionowo z podłoża. Ta ciekawa i intrygująca roślina potrafi rozrosnąć się na boki do 1,5 m średnicy i jest to przyrost dość równy po promieniu okręgu, który tworzy. Jest doskonałym krzewem okrywowym, gdyż jego pokrój po rozwinięciu się wiosną liści tworzy gęsty pokrój, nieprzepuszczający światła słonecznego do podłoża. Zapobiega to kiełkowaniu i rozwojowi chwastów. Botanicznie gatunek ten jest krzewem o zdrewniałych pędach, a należy do rodziny jaskrowatych bardziej znanych z polskich łąk jako byliny. Roślina ta posiada intensywnie żółte korzenie, które były dawniej używane do wytwarzania barwnika. Liście ułożone skrętolegle na pędach są złożone (20-25cm) o 3 – 5 listkach i długich ogonkach. Obrazowo przypominają liście popularnego selera czy lubczyka. To właśnie ciemnozielone liście tworzą gęsty zwarty pokój w okresie wegetacji. Jesienią w X przebarwiają się na burgundowy kolor i stanowią duża dekorację kolorystyczną. Okres kwitnienia przypada na IV, maja barwę ciemnofioletową i są zebrane w zwisające kwiatostany, które rozwijają się krótko przed pojawieniem się liści. Krzew ten ma nieduże wymagania glebowe, lubi podłoża przepuszczalne i jest odporny na suszę. Sprawdza się na stanowiskach słonecznych, ale bardzo dobrze rośnie też w miejscach głębokiego cienia. W naturze rośnie w podszytach lasów. Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje we wschodniej części kontynentu. Gatunek na mróz całkowicie odporny i może być sadzony jako okrywowy i ozdobny w całym kraju.