Comptonia peregrina

Bardzo rzadko uprawiany gatunek krzewu pochodzący z środkowo – wschodniej części Ameryki Pół. Jest krzewem dość niskim, gdyż osiąga wysokość 0,5 – 0,8m. Natomiast potrafi w sprzyjających warunkach rozrastać się na dość dużych powierzchniach, ponieważ daje łatwo odrosty z korzeni i może stać się większą rośliną okrywową. Korzenie tego gatunku współżyją z grzybami wiążącymi wolny azot atmosferyczny – wzbogacają glebę. Komptonia posiada ładne wąskie (1 cm), a długie (10–15 cm) liście. Blaszka liściowa jest mocno zredukowana i brzegi liści są głęboko karbowane aż do nerwu głównego. Liście po potarciu wydzielają intensywny korzenny aromat. Ulistnienie jest oczywiście sezonowe i przed zimą jest zrzucane. Pędy są dość gęsto pokryte krótkimi włoskami. Krzew ten jest gatunkiem dwupiennym i występują na jednym egzemplarzu albo drobne kwiaty żeńskie, albo większe kotkowate kwiatostany męskie, choć zdarzają się ponoć egzemplarze jednopienne. Roślina ta ma nieduże wymagania glebowe i dobrze rośnie na piaszczystych przepuszczalnych glebach. Do prawidłowego rozwoju wymaga podłoży kwaśnych. Posiada nieduże wymagania wilgotnościowe i suszę znosi dość dobrze. Na mróz całkowicie odporny i może być sadzony w całym kraju. Niespotykany gatunek kolekcjonerski o dość egzotycznym wyglądzie.