Picea ghlenii

Drzewo iglaste pochodzące z Dalekiego Wschodu. Dojrzała, wyrosła forma posiada pokrój korony nieregularny, jakby był częściowo pozbawiony fragmentów korony. Igły ciemnozielone, dość krótkie (0,8 – 1,5 cm), gęsto pokrywające gałązki po całym obwodzie pędów. Kora ma szaro – brązowy kolor, a gałązki są barwy czerwono – brązowej. Tempo wzrostu zaobserwowane na młodych egzemplarzach można zakwalifikować jako średnie. W ojczyźnie osiąga nawet 30 m wysokości i średnicę pnia do 1 m. Przeciętne wymagania glebowe, wymaga gleb o umiarkowanej wilgotności. Drzewo to wytrzymuje temperatury zimowe do -34֯°C, jednak, co nie jest tak rzadkie wśród roślin z zimnych regionów świata; młode rośliny mogą być uszkadzane przez późne majowe przymrozki. Zaobserwowałem takie zjawisko, jednak regenerują bardzo dobrze. Nazwany na cześć rosyjskiego botanika Petera von Glehna (1835-1876). Roślina kolekcjonerska, bardzo rzadko spotykana w produkcji. Endemit, który występuje na japońskich wyspach: Hokkaido i w północnej części Honsiu, a także na wyspach Kurylskich i w południowej części rosyjskiej wyspy Sachalin.
© by Andrzej Kujawa 2021