Berberis vulgaris ‘Atropurpurea’
Berberys zwyczajny ‘Atropurpurea’ to odmiana rodzimego krzewu o dość szybkim wzroście i rozłożystym pokroju. Osiąga do 2 – 2,5 m wysokości i szerokości do 3 m. (Inne odmiany)
Berberys zwyczajny ‘Atropurpurea’ posiada liście dekoracyjne, w kształcie i wielkości jak u gatunku, odwrotnie jajowate lub eliptyczne na brzegu piłkowane, długości 2 – 4 cm. Barwa ich jest ciemnoczerwona do bordowej. Jesienią liście przebarwiają się na kolor jasnoczerwony. Pędy pokryte są ostrymi trójdzielnymi cierniami. Kwitnie w maju licznymi żółtymi kwiatami zebranymi z zwisające grona 4 – 6 cm dł. Kwiaty te wydzielają intensywny aromat, dlatego przyciągają pszczoły, jak również inne owady zapylające. W związku z tym stanowią cenny pożytek pszczeli. Z tych kwiatów powstają bardzo liczne, wydłużone jagody, które zebrane są w owocostany. Dojrzewają one jesienią, przybierając czerwony kolor i dlatego są chętnie zjadane przez różne gatunki ptaków.
Krzew o przeciętnych wymaganiach glebowych, rośnie na każdej przepuszczalnej glebie ogrodowej. Stanowisko najlepiej słoneczne dla pełnego wybarwienia, choć w półcieniu również dobrze rośnie. Zdecydowanie bardziej odporny na suszę od popularnego berberysa tunberga Jest wrażliwy na rdzę Puccinia graminis. Nadaje się do ogrodów i parków sadzony pojedynczo i w grupach. Można z niego tworzyć też żywopłoty – najlepiej niecięte sadząc 2 – 3 szt mb. Należy jedynie unikać sadzenia tego berberysu w pobliżu upraw polowych, bo stanowi pośredniego żywiciela rdzy zbóż. Odmiana na mróz całkowicie odporna i można ją sadzić w całym kraju.