Odmiana perukowca o zwartym pokroju, osiągająca wysokość 2-2,5 m. Liście zielone, o kształcie owalnym do odwrotnie jajowatego, o długości 3-8 cm. Pojawiają się późno, w drugiej połowie V. Jesienią wybarwiają się na ładne kolory, od pomarańczowego do czerwonego. Największą atrakcją tej rośliny są kwiatostany, a później owocostany. Kwitną już bardzo młode jednoroczne rośliny, od końca V do VI. Drobne kwiaty zebrane są w dość duże szczytowe wiechy, które rozwijają się w okazałe, różowoczerwone, puszyste owocostany, przypominające peruki. Od wyglądu owocostanów pochodzi nazwa rodzajowa rośliny. Roślina ta jest kserofitem. Ma niewielkie wymagania glebowe. Dobrze rośnie na glebach piaszczystych i przeciętnych ogrodowych, o odczynie zasadowym. Suszę znosi dobrze. Nie lubi gleb gliniastych, zwięzłych. Jest krzewem wybitnie światłożądnym, dlatego najlepiej sadzić go w miejscach słonecznych. Sadząc perukowce należy unikać miejsc, w których wystąpiła choroba spowodowana przez Verticillium. Roślina mrozoodporna w całym kraju.