Wolnorosnący krzew o zwartym i gęstym pokroju, osiągający wysokość do 1 m. Liście mniejsze i bardziej regularne niż u gatunku, ciemnozielone z delikatnym popielatym odcieniem. Kształtem przypominają liście olchy. Jesienią przebarwiają się na wyjątkowo atrakcyjne barwy, od pomarańczowego do czerwonego. Wiosną, jednocześnie z rozwijającymi się liśćmi, pojawiają się białe, przypominające szczotki do butelek kwiatostany, wydzielające aromatyczny, miodowy zapach, IV-V. Roślina wymagająca gleb próchnicznych, o odczynie lekko kwaśnym i umiarkowanie wilgotnych. Stanowisko słoneczne lub półciecieniste. Nazwa rodzajowa pochodzi od dr Johna Fothergilla, a gatunkowa od dr Johna Gardena, zaś nazwa odmianowa od imienia córki selekcjonera odmiany – Suzanne. Odmianę tę można zaliczyć do roślin mrozoodpornych, jedynie najmłodsze krzewy należy jest okryć na zimę np. kopczykiem kory lub trocin itp. Odmiana odkryta przez dr Michaela Dirra . Ten dość mało jeszcze znany krzew na pewno zasługuje na częstsze zastosowanie w naszych ogrodach ze względu na swe walory zdobnicze.