Berberys wilsoniae
Berberys Wilsona to niski krzew do 1m przy podobnej szerokości. Pędy ma cienkie przewieszające się do ziemi, krzew mocno ciernisty. Pędy są gęsto pokryte ostrymi cierniami. (Inne odmiany)
Berberys Wilsona posiada gęsty pokrój, nadaje się na niskie obronne żywopłoty. Liście drobne, zielone. Jesienią przebarwiają się na czerwoną barwę i długo pozostają na krzewie. Później opadają, ale część pozostaje aż do wiosny (przy łagodnej zimie). Kwiaty drobne, żółte. Powstają z nich liczne, drobne owoce w barwie koralowo-czerwonej, co w połączeniu z przebarwiającymi się liśćmi powoduje, że krzew w tym czasie jest bardzo dekoracyjny. Gatunek ten ma przeciętne wymagania glebowe, lubi umiarkowaną wilgotność w podłożu. Stanowisko standardowe dla berberysów: słoneczne lub półcień. Najlepiej sadzić go w miejscu osłoniętym przed mroźnymi wiatrami. Można go sadzić pojedynczo, w grupach zarówno w ogrodach jak i parkach. Bardzo dobrze nadaje się jako krzew żywopłotowy (3 – 5 szt /mb). Pochodzi z Zachodnich Chin. Na mróz jest wrażliwy. Nadaje się tylko do cieplejszych, zachodnich regionów kraju. Gatunek bardzo rzadko spotykany w ogrodach.